در جایی سخنی خوانده بودم از حکیمی که گفته بود: مردم سه حق بر گردن حاکمان دارند:

1- نان؛ 2- امنیت؛ 3 اعتماد.

بدان که مردم را برگردن شما سه حق است، هشدار که اگر در میانه انتخاب نان و امنیت درماندی امنیت را برگزین، چه اگر مردم نان نداشته باشند، اما احساس امنیت کنند با تو می مانند و اگر میان انتخاب امنیت و « اعتماد مردم درباره خودت» درماندی سومی را برگزین، چون اگر مردم نان نداشته باشند و امنیت هم نداشته باشند اما به تو اعتماد کنند با تو می مانند.

بسیاری از ایام مردم در گیرودار نان و امنیت در کنارمردانی که به آنها اعتماد کردند می مانند(زمان جنگ و امام خمینی (ره)) و بالعکس گاه پیش می آید که در عین برخورداری از نان و امنیت از خیمه فرماندهان می گریزند.

ای باسواد ترین انسان!! روی زمین، نان پیشکشت(زنبیل حقارت)، امنیتمان را بر باد دادی. از آن زمان که دولت اغنیا که بود دشمن لبو فروشان و راننده تاکسیا بر سر کار آمد، هر حرامزاده صهیونیستی که از ننجونش قهر کرده بود آمد و از گزینه های روی میز صاحب مرده اش گفت.
ای تف به اینهمه بی کفایتی...

آن حکیم گفت: چشم پوشیدن از خطای دوستان و خویشان، رها کردن نزدیکان و اقربا به حال خود، تقسیم مناصب بر مبنای خویشی و دوستی، سپردن کارهای پست به بزرگان و کارهای بزرگ به ضعیفان؛ ریخت و پاشهای بی حصر و حساب، تن آسایی در وقت سختی و رنج مردمان و برداشتن حساب و حسیب از کار و بار کارگزاران، نادیده گرفتن بی عدالتی و ستم برخی از آنان و مسایلی از این قبیل به رکن سوم یعنی«اعتماد مردم» لطمه می زند، چیزی که اگر اتفاق افتد هیچ چرب و شیرینی آنان را باز نمی گرداند.

برای هر جمله اش در این مدت کوتاه حداقل میتوان سه، چهار تا نمونه راحححححححححححت پیدا کرد...
ای تف به اینهمه بی کفایتی...

تردید در اجرای حدود الهی در بسیاری از زمینه ها به دلیل غلبه خوف پنهان از عکس العملهای گردانندگان نظامهای استکباری موجب به فراموشی سپردن بسیاری از این امور میشود.

آخه اگه قانون اساسی (همونی که میخوای تغییرش بدی) و مجلس شورای اسلامی(همونی که میخوای منحلش کنی) نبودن که تا الان گلیم زیر پای مادر شهیدم فروخته بودی به اجنبی، چه برسه به حدود شرعی و انرژی هسته ای و برد موشکی و ...
ای تف به اینهمه بی کفایتی...